yazılabilecek 1 dünya şey olmakla beraber,1 o kadarı da kelimeye dönüşmüyor,1kaç kötü adamın zihninde,hatıralar klasörünün deplasmanlar topiğine depolanıyor.ilerde 1 gün dost muhabbetinde açılır ise topik,canlanıyor hatıralar...

hayatta yaşadığın zirvelerin henüz yaşamadıkların olduğuna kanaat getiriyorsun zamanla,daha 1 hafta önce sahandan 930km uzakta yeteer! yakarışlarıyla bağırırken sivas'ta,gözünden 1 su sızması eşliğinde,10 mayıs'ın 20:45'inde ulaşamıyorsun o kademeye,anlıyorsun ki 1 hafta önce ulaşmışsın sen nirvanaya,bitirmişsin olayını orada.3kere yıkılıp ondan 1 fazlasıyla ayağa kalkabiliyorsan sen varsın,yürüyorsun...

şampiyonluk maçında bağırmadığın kadar 1 kaç tanıdık simayla nevizade de bağırabiliyor,neden yaptığnı yaparken 1 kez olsun sorgulamaksızın yarı çıplak kalabiliyor,hava şartlarını önüne 1 engel kabul etmeyip dilediğin zaman ve yerde istediğni yapabilmene sınırsız jeton veriyor,tanıdık (!)mekanları yakabiliyor,ısınamıyor,sokağı çöplerden arındırıyor,çöp kutularını bjk boyunduruğundan bağımsız hale getiriyor,açık tekelsiz istanbul'da 3 buçuk sularında 7/eleven önyardımı ile bilmem kaçıncı 1anı,yemek kaçta olurda o yemek basılır hesapları içersinde geçirebiliyorsun...sonrası mı uyandığında boğazında acı 1 gıcık...


boğazımda gıcık olsan yutkunmam be Galatasaray!